Probijanje tzv. četvrtog zida i obraćanje publici glavna je fora (anti)superjunaka Deadpoola. No, u zabavnom ljetnom blockbusteru “Deadpool i Wolverine” (“Deadpool & Wolverine”) brbljavi Marvelov lik odlazi u krajnost. Četvrti zid se probija i razbija unutar četvrtog zida toliko da takoreći nema ograde između Deadpoola i publike. Ustvari, “Deadpool i Wolverine” nema nikakvih ograda u pristupu autoreferencijalnom “superherojstvu s namigom i prljavim jezikom” (naslov recenzije izvornog “Deadpoola”).
Ryan Reynolds kao Wade Wilson alias Deadpool ne štedi nikoga više nego ikad prije, ni Hugha Jackmana u ulozi Logana/Wolverinea, niti Marvel koji je dijelom zaslužio da ga se pokudi i zbog ovog filma zahvaljujući manjku akcijskih “wow” scena, osrednjoj vizualnosti ispranih boja nalik nekom videotečnom, streaming projektu svedenom na par lokacija i ne odveć upečatljivoj telekinetičkoj negativki Cassandri Novi (Emma Corrin), razmetnoj sestri x-menovca Charlesa Xaviera, inače pljunutoj Tildi Swinton kao The Ancient One iz “Doktora Strangea”, samo što doslovnije ulazi u tuđu glavu.
Ne štedi ni studio Disney koji je kupio 20th Century Fox, samim time i titularne likove, ali i njihove X-Mene, Fantastičnu četvorku, Elektru... koje se sada iskupnički ubacuje u MCU-a (Marvel Cinematic Universe). “Fox ga je ubio. Disney ga je vratio. Natjerat će ga da to radi do devedesete”, Deadpool kaže za Wolverinea kojemu će usput poželjeti “dobrodošlicu u MCU”, uz dodatak da se pridružuje dok je Marvel na “niskim granama”.
Marvel se u zadnjih par godina baš i nije sastao s pravim filmom (”Spider-Man: Put bez povratka”, ”Čuvari galaksije 3”), sjetimo li se blockbustera kao što su ”Black Widow”, ”Shang-Chi”, ”Vječnici”, ”Doktor Strange u multiverzumu ludila”, ”Thor: Ljubav i grom”, ”Black Panther: Wakanda zauvijek”, a napose ”Ant-Man i Wasp: Kvantumanija” i ”Marveli”.
“Deadpool & Wolverine” nastoji vratiti stvari na staro i resetirati Marvelov multiverzum kao film za fanove koji, glazbenim rječnikom, žele svojevrsnu “best of” kompilaciju nakon novih albuma s rijetkom hit-pjesmom, nastavljajući tamo gdje je stao superiorniji “Spider-Man: No Way Home” (spremite se za više ili manje dobro iskorištene “cameo” pojave nekolicine starih superjunaka).
Tako, Deadpool – samoprozvani “Marvelov Isus” – ne spašava samo određenu vremensku crtu u filmu (Zemlja-616), multiverzumsku kronologiju u kojoj egzistiraju on i njemu bliski ljudi, već i (izvan filma) cijeli MCU, jasno uz pomoć Wolverinea, naviknutijeg na spašavanje svijeta u serijalu “X-Men”.
Wolverine sebe ne naziva “Marvel Jesus”, ali zanimljivo je da u jednoj sceni biva razapet na divovskom slovu “X”. Nego, pitate se, zar Wolverine nije umro u sjajnom “Loganu”, labuđem pjevu kandžolikog superjunaka? Jest, ovaj Wolverine je iz paralelnog multiverzuma, a Deadpool će originalnom Loganu oskvrnuti leš i pomoću pokojnikovih kostiju od adamantija mlatiti negativce uz NSYNC-ovu “Bye Bye Bye”.
Napravit će to odmah u prvoj sceni, koja pokazuje da filmu ništa nije sveto i da se ne libi zaći u “too much” sferu, čak i više od neotesanog “Deadpoola 2”, ne bi li izvukao subverzivnu satiričku poantu dok pokazuje srednji prst korporativnim uskrsnućima superjunaka iz financijskih pobuda (Matthew McFayden iz “Nasljeđa” u ulozi Mr. Paradoxa kao da između redaka utjelovljuje Disneyjeva korporativca). Ipak, Wolverineova linija priče je načelno emotivna, dijelom i Deadpoolova.
Obojica su slomljena iznutra i muči ih prošlost: novi Wolverine nije uspio spasiti X-Mene u svom “timelineu”, posredno Foxove superheroje, a Deadpool je odbijen od strane Osvetnika i s njim je prekinula djevojka Vanessa u tumačenju Morene Baccarin. Film Shawna Levyja (”Pravi čelik” s Jackmanom, ”Free Guy” i ”Projekt Adam” s Reynoldsom)ima srce, pa i mozak, ali previše ga puta ubada Deadpoolovim katanama da bi istinski emotivno ganuo i intelektualno raspametio gledatelja.
Drugim riječima, “Deadpool i Wolverine” razapet je između inteligentne subverzije i dirljive emocije, superjunačke akcije i apsurdističke zezancije prepune groteske (Dogpool), skatološkog i inog humora, koje ne pomiruje uvijek na ujednačen način, izgledajući povremeno poput “buddy movie” akcića, “The Three Stooges” komedije i “Looney Tunes” crtića, upakiranih u superherojski blockbuster.
Međutim, treba priznati da su Reynolds-Jackman dobar duo i da se Marvel pokušava iskupiti za tretman Foxovih superjunaka koji su ispali kolateralna šteta kad je Disney kupio legendarni studio i završili na “metaforičkom otpadu”, odakle ih film nakratko izvlači. Odbačenim superherojima i samome Foxu “Deadpool & Wolverine” odaje počast.